دوازده سنت

1-منافع مشترک ما باید در راس قرار گیرد، بهبودی شخصی به وحدت مغروران گمنام بستگی دارد.

2-در ارتباط با هدف گروه ما ،تنها یک مرجع نهایی وجود دارد ،خداوندی مهربان  که به گونه ای ممکن

خود را در وجدان گروه،بیان میکند.رهبران ما فقط خدمتگزاران مورد اعتماد ما میباشند، آنها حکومت

نمی کنند .

3-تنها شرط عضویت تمایل به ترک غرور و فروتن عمل نمودن میباشد.

4-هرگروه باید مستقل باشد به استثناء مواردی که بر گروههای دیگر و مغروران گمنام تاثیر بگذارد.

5-هر گروه یک هدف اصلی دارد و آن رساندن پیام به مغروری هست که هنوز  در عذاب است.

6-گروه مغروران گمنام هرگز نبایست هیچ موسسه ای مرتبط یا هر سازمان خارجی را تایید و یا در آنها سرمایه گذاری کند،یا نام مغروران گمنام را به آنها عاریت دهد،مبادا که مسائل مالی ملکی و شهرت ما را از هدف اصلی خود منحرف سازد.

7-هر گروه مغروران گمنام میبایست کاملا متکی به خود باشدو کمکی از خارج دریافت نکند.

8-مغروران گمنام باید همیشه غیر حرفه ای باقی بماند،اما مراکز خدماتی ما میتوانند کارمندان مخصوصی

استخدام کنند.

9-مغروران گمنام تحت این عنوان،هرگز نباید سازماندهی شود ،اما میتوانیم هیئت های خدماتی یا کمیته هایی تشکیل دهیم که مستقیما در برابر کسانی که به آنها خدمت می کنند مسئول باشند.

10-مغروران گمنام هیچ عقیده ایی در مورد مسائل خارجی ندارد و نام مغروران گمنام هرگز نباید به مباحث

اجتماعی کشانده شود.

11-خط مشئ روابط عمومی ما بنا بر اصل جاذبه است نه تبلیغ،ما لازم است همیشه گمنامی خود را در سطح مطبوعات،رادیو و فیلم حفظ کنیم.

12-گمنامی،اساس روحانی تمام سنتهای ما است و همیشه یادآور این است که اصول را به شخصیتها

ترجیح دهیم