راه حل
ما معتقدیم که خودمان نمیتوانیم حریف نفس و غرورمان گردیم و فقط خداوند است که میتواند به ما کمک کند تا از اسارت نفس نجات پیدا کنیم، ولی این را نیز می دانیم فقط با نشستن و ناله کردن و دعا کردن اتفاقی برای ما نخواهد افتاد.
ما به این ایمان داریم ،تا خودمان قدمهایی که خداوند به ما نشان می دهد را برنداریم مسیر جلوتر را به ما نشان نخواهد داد.
ما متوجه شدیم برخلاف غرور ،اقرار صادقانه کارهایی که محرک آنها غرور بود،شروع خوبی برای ما در این مسیر می باشد ،اما این را نیز متوجه شدیم یکی از نشانه های اقرار صادقانه برخلاف میل بودن آن می باشد و همچنین متوجه شدیم اقرار صادقانه لازمه حرکت در این مسیر است ولی خود به تنهایی کافی نیست.
ما متوجه شدیم غرور میتواند در بطن هر رفتاری خود را مخفی کند وفهمیدیم رهایی از آن با انجام رفتاری خاص امکان پذیر نیست.
ما متوجه شدیم غرور با نقاب فروتنی نیز میتواند ظاهر گردد و فهمیدیم فروتنی واقعی یک رفتار خاص نیست و یا فروتنی واقعی خود را ذلیل کردن نیست بلکه فروتنی واقعی نتیجه ندیدن خود است.
فروتنی واقعی میوه درخت گمنامی است و گمنامی واقعی نیز به معنای مخفی شدن نیست بلکه گمنامی با ندیدن وگم کردن خود حاصل میشود .
و تنها راه ندیدن وگم کردن خودمان با جستجو و دیدن خواست خدا و تمرکز بر انجام آنها،فقط به خاطر خدا اتفاق می افتد .و همچنین فهمیدیم خدمت بدون قید شرط به دیگران یکی از مصادیق ملموس جستجوی خواست خداوند است.
و دوازده قدم پلی است که پایبندی به آنها در تمام ابعاد زندگی، مارا از خودمان جدا و به خداوند ملحق میکند.
شعری که ابتدای سایت نوشته شده، نشون میده خدمتگزاران این انجمن غرورشون رو به سنتها ترجیح میدن و فکر میکنن سلیقه شخصی شون خیلی کاملتره. و این عاری از تجربه، نیرو و امید هست.
سلام ممنون از شما که نظر خودتون رو دادید فقط میشه یه مقدار توضیح بدید که چطور به این نتیجه رسیدید و همچنین به چه صورت رفتار شود این مشکلاتی که مطرح کردید حل میشود؟